-೧-
ಮರದಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿರುವ
ಗಿಳಿಯನ್ನು ನೋಡಿರಿ!
ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಹಸಿರು
ಮತ್ತು
ತೆರೆದ ಬಾನು.
ಗಾಳಿ ಬೀಸಿದಂತೆ
ಮರದಲ್ಲೆ
ನವಿರುಯ್ಯಾಲೆ.
ತನ್ನ ಭಾರಕ್ಕೇ
ತಾನೂ
ಮರದ ಟೊಂಗೆಯೂ
ತನನನನ!
ಮೋಜು!
ಮರು ಗಳಿಗೆ
ಗಿಳಿಗೆ
ಮರ ಬೇಡವಾಯ್ತೊ
ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ನೆಗೆತ
ಬಾನ್ ವಾಯೇಜು!
ತನ್ನ ಮರ ಎಷ್ಟು ಚಂದ!
ಹತ್ತಿರದಿಂದ
ಹಾಗೂ ದೂರದಿಂದ.
ಅಗೋ, ಇನ್ನೊಂದು ಮರ
ಉಂಟಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ
ಅದೂ ಚಂದ!
ಈಗ ಗಿಳಿ ಅಲ್ಲಿ.
ಈ ಮರ, ಆ ಮರ
ಆ ಮರ, ಈ ಮರ
ಮರ, ಬಾನು
ಬಾನು, ಮರ
ಎಂಥ ಸಡಗರ!
-೨-
ಇಂಥ ಗಿಳಿಯನ್ನು
ಹಿಡಿದು
ಪಂಜರದೊಳಿಟ್ಟರೆ ಹೇಗೆ?
-೩-
ನಿಮ್ಮದು
ಎಂಥ ಬಾಳಿನ ಬಗೆ?!
ಇದಕ್ಕೆ ಸಬ್‌ಸ್ಕ್ರೈಬ್‌ ಆಗಿ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ (Atom)
ಆನ೦ದ ಸರ್,
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿನೀವು ಹೇಳಿದ ಗಿಳಿ ನಾವೇ .. ಮನುಷ್ಯರು ಯಾವಾಗಲು "ಇರುವುದೆಲ್ಲವ ಬಿಟ್ಟು ಇರದಿದರೆಡೆಗೆ ತುಡಿವುದೇ ಜೀವನ" ಎ೦ದು ನ೦ಬಿದ್ದಾರೆ ಯಾವುದೋ ಬ೦ದನಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಬೀಳುತ್ತೇವೆ ..
ಸೊಗಸಾದ ಕವನ
ಹದವರಿತ ವಿಮರ್ಶೆ.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಧನ್ಯವಾದ ರೂಪಾ ಅವರೇ.